Foto’s: fotograaf ND

Woensdag  6 februari 2008 interview in het Nederlands Dagblad.

LAAT DE MAAIERS MAAR KOMEN

door: Martha Aalbers

“Volgende week exposeer ik bij de Miljonair fair! Oh, zegt u misschien...en dan? Wat is er dan zo bijzonder aan? Ik sta daar! Gewoon met mijn kunstwerken! Door de selectie van de organisatie gekomen. (...) ik wil u laten meegenieten.” Een paar weken later gingen wij even bij haar langs.

Het kan niet missen. Op de website van Wilma Veen wemelt het van foto’s van de kunstenares met allemaal beroemde Nederlanders, genomen op de Miljonair fair. Wat is er zo leuk aan poseren met Bekende Nederlanders? Wilma: “Voor mij is het niet anders dan bijvoorbeeld poseren met vrienden. Het gaat mij vooral om de ontmoeting. Komt er een BNer in je stand, dan staan er meteen vier fotografen om je heen. Ik vond het zelf zo’n grappige belevenis. Maar misschien zit ik ook wel zo in elkaar om dat leuk te vinden. Ik werk tenslotte ook voor de televisie.” Niet iedereen mag zomaar iets verkopen of exposeren op deze Fair. “Ik kwam door de ballotage commissie vanwege het niveau van mijn kunst en omdat men het passend vond voor de Fair”, vertelt Wilma enthousiast. “Ik ben het avontuur gewoon aangegaan.”

Om zo’n Miljonair fair hangt iets ongemakkelijks. Iets van vulgariteit en het etaleren van rijkdom. Heeft het niet iets moreel verwerpelijks? “Absoluut niet”, zegt Wilma fel. “De beurs heeft de vrijheid om deze op te zetten als exclusief. Je hebt ook beurzen voor vrouwen of voor vogeltjesliefhebbers. Iedereen mag de beurs bezoeken, er wordt niet eerst in je portemonnee gekeken. Mensen zijn mensen. Allerlei prachtige, verschillende mensen. Het maakt voor mij echt niet uit of ze rijk zijn of niet. Het is opvallend dat juist christenen mij erop aanspreken of zo’n beurs moreel wel kan. Vreemd, want juist een christen moet uitblinken in naastenliefde, of dat nu voor een Derde Wereldkind is, of voor een rijk kind uit Laren.”

Vanuit mijn stand heb ik ook een goed doel gefaciliteerd: een kalender verkoop voor de organisatie MKI die zwangere vrouwen met aids in oa. Afrika helpt. Ook heeft de EO vanuit mijn stand een programma hierover opgenomen. Het is prachtig om die omschakeling van Eritrea naar de Miljonair fair mee te maken.”

Wilma, autodidact en met een opleiding Pabo/onderwijskunde achter de rug, maakt vrolijke doeken. Haar schilderijen zijn kleurrijk, met bloemen, boeken en mensen in ontmoeting. Gezellig haast, niet confronterend. Zo nu en dan springt Wilma op om een schilderij te tonen, waar het huis en het atelier vol mee hangen. Zo is er Psalm 23, een kunstwerk dat zich concentreert op de zin: “Mijn beker vloeit over”, die bodemloze blijdschap illustreert. Of Bloom the life where you were planted, waar het leven vanaf spat. Wilma verklaart: “Wat je maakt als kunst weerspiegelt hoe je staat in het leven. Met mijn leven wil ik anderen inspireren. Door mijn zus, die gehandicapt is, weet ik van jongs af aan dat dingen ook anders kunnen gaan en dat je levensgeluk niet van succes afhangt. Soms hoor je dat de beste kunstenaars diegene zijn die in een depressie zitten omdat ze tot een diepere laag van het gevoel zijn doorgedrongen. Ik vind het echter prachtig als je daar ook kunt komen door de vrolijkheid van het leven. Het doek zelf moet daarbij direct de uitleg geven.” Tot welke stroming in de kunst rekent zij zich? “Ik voel mij aangetrokken door het hedendaags realisme, waar dynamiek van uitgaat. Helmantel vind ik een geweldige schilder, maar een appel op tafel vind ik wel erg rustig. Ik vind het heel belangrijk om met mooie kleuren de beleving van het doek heel intens te maken. Mijn dynamiek vind je ook in het gebruik van verschillende materialen – hout, vilt, krantenfragmenten, kralen - en heel veel verschillende lagen verf en het samenspel daartussen.” Op het moment is Wilma bezig met een besteld doek van 80 centimeter bij 3 meter hoog, in een loods in de buurt, omdat dit eenvoudig niet in haar huis past. Kunst op bestelling? Klinkt dat niet als een consumptieartikel? Een Ikea wanddecoratie maar dan duurder? Wilma zit daar niet mee: “Ik schilderde voor een echtpaar een doek met een gouden lijntje van beneden naar boven. Bovenaan de namen van het overleden zoontje en de ouders, alleen herkenbaar voor hen. Toen ik het schilderij kwam ophangen waren ze zo blij en ontroerd, het was de herkenning van hun gevoelens. Mensen hoeven een bestelling niet af te nemen trouwens. In de offerte spreek ik een basisbedrag af wat in dat geval betaald moet worden.” Haar schilderijen, die tussen de 400 en 10.000 euro kosten, worden dit jaar ook geëxposeerd in Californie, New York en China, allemaal door contacten overgehouden aan de Miljonair fair.

Wilma schreef in 2000 het boek Milenniumkids. Toen ze daarmee bij Andries Knevel kwam in het programma Het elfde uur, viel ze op en werd uitgenodigd voor een screentest bij de EO. Wilma werd presentatrice van het programma Aangedaan. Dit programma draaide twee jaar en probeerde slachtoffers en daders van ernstige misdrijven met elkaar in contacåt te brengen. Ook werd ze gevraagd om voor Teleac te presenteren. Is Wilma een zondagskind? “Ik ben inderdaad een zondagskind, maar ik werk er wel heel hard voor. Wanneer je in Nederland boven het maaiveld uitsteekt, wordt je daar direct op aangesproken. Prima. Ik volg mijn hart in de dingen die ik onderneem. Mijn talenten gebruiken, ontwikkelen en in dienst stellen van anderen, is mijn uitgangspunt. Laat de maaiers maar komen.